Λίγες σκέψεις πριν από τις ευχές, προς τους φίλους και αναγνώστες.

Το Φως είναι αυτό που αναγκαιεί στη ζωή του καθενός, στην καθημερινότητα, στην παγκόσμια κοινωνία. Έχουν εκλείψει οι φωτεινές πράξεις, διότι έχουν σκοτεινιάσει οι σκέψεις. Βαδίζουμε έξω από τη φωτεινή πορεία, αυτή που για πυξίδα έχει την άδολη αγάπη και για θεμέλια, όλες τις ψυχοπνευματικές αξίες, οι οποίες βοηθούν τον άνθρωπο να ανεβαίνει ψηλά κι όχι να σέρνεται στον βούρκο της εποχής του «φαίνεσθαι».

Η κατάλυση θεσμών και αξιών, οδηγούν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας μας, σε πράξεις σκότους, σε πράξεις που επικροτούν το κακό. Πόσος πόνος και πόση ανησυχία η καθημερινή βία, σε κάθε μορφή και σε κάθε ηλικία! Πόση
αισχρότητα πίσω από λαμπερές παρουσίες, από εκθαμβωτικούς λόγους, από την επίδειξη όλων
των φθαρτών χαρακτηριστικών!
..για τη δικαιοσύνη που Εκείνος Σταυρώθηκε, για τη δικαιοσύνη που χιλιάδες άνθρωποι θυσιάστηκαν...
«Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης»!! Μια φράση που υπενθυμίζει την προσωρινή μας θέση στα επίγεια, μια φράση που μας τονίζει ένα από τα πρώτιστα αγαθά.
Μακάριοι όσοι αντιλαμβάνονται νωρίς το βαθύ και καταλυτικό νόημα, για το κοινό μας ταξίδι. Δυστυχώς όμως, το «φαίνεσθαι» όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ο έρωτας για τα αργύρια (υλικά αγαθά), η αλαζονεία που επιβάλλει τη διαδρομή σε ψυχοφθόρες ατραπούς, έχει αφαιρέσει τη
«ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» απ’ τα ενδιαφέροντά μας. Η δικαιοσύνη ξεκινάει από εμάς, από τις μικρές καθημερινές μας συμπεριφορές. Γιατί μας ενοχλεί η αδικία των «μεγάλων» της γης, εναντίον των αδύναμων λαών, όταν οι περισσότεροι προσπαθούν μέσω των γνωριμιών , να πάρουν τη θέση του συνανθρώπου τους ..που έχει περισσότερα προσόντα; Για ποια δικαιοσύνη μιλάμε όταν ακόμη και στην προσφορά, δεν αξιολογούμε, αλλά επιλέγουμε σύμφωνα πάλι, με το λεγόμενο
«μέσον» ή με την οσφυοκαμψία ή με οποιαδήποτε πονηρία;
....Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί..
H “Δικαιοσύνη» χάθηκε διότι δεν ανήκε (και ανήκει) στα ενδιαφέροντα των «γραμματέων και φαρισαίων», οι οποίοι όσοι αιώνες κι αν πέρασαν, διαφεντεύουν και σταυρώνουν όλους αυτούς – λιγότεροι πάντα- που αγωνίζονται αληθινά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Εύχομαι ολόψυχα, να περάσετε με φωτεινές στιγμές αυτές τις άγιες ημέρες, με το μοναδικό συναισθηματικό και υμνολογικό κάλλος.
Εύχομαι, τα λόγια που ακούγονται στους ναούς, να αντηχήσουν στον εσωτερικό μας κόσμο , έτσι ώστε η Ανάσταση να μας βρει έτοιμους και διαθέσιμους για αναγέννηση ψυχής. Εύχομαι αυτό το Πάσχα, να σηματοδοτήσει για τον καθένα μας, το πέρασμα στην καλύτερη πλευρά του εαυτού του, στην πλευρά εκείνη όπου η καλοσύνη, ο σεβασμός, η συγχώρεση θα
τον καθοδηγούν.
Χαρούμενη Ανάσταση και μια Λαμπρή με όλα τα ελπιδοφόρα μηνύματα του ουρανού!

Με αγάπη
Σοφία Δ. Αγραπίδη
Στρκός Σ.Ξ ,ε.α – Συγγραφέας

Υ. Σ Με την ευκαιρία αυτού του κειμένου, ενημερώνω όλους τους φίλους, ακόλουθους, αναγνώστες, ότι λόγω κάποιου προβλήματος στους διαδικτυακούς μου λογαριασμούς, είναι λίγο δύσκολη αυτού του είδους η επικοινωνία. Είναι κάτι όμως που θα λυθεί, διότι ακολουθούνται όλες οι νόμιμες και απαραίτητες ενέργειες.